สตอรี่สยาม

สองสาวนักกอล์ฟสมัครเล่นออกรอบด้วยกันในบ่ายวันหนึ่ง สาวคนแรกหวดลูกกอล์ฟเต็มเหนี่ยว เจ้าตัวมองตามไป ลูกกอล์ฟลอยละลิ่วไปถูกชายหนุ่มคนหนึ่งเต็มแรง แล้วก็เห็นชายคนนั้นเอามือกุมจุดยุทธศาสตร์ลงไปนอนขดงออยู่บนพื้นหญ้าด้วยหน้าตาบูดเบี้ยว สาวนักกอล์ฟรีบวิ่งขอโทษขอโพยละล่ำละลักใหญ่ว่า “ให้ชั้นช่วยเถอะค่ะ ดิชั้นเป็นนักกายภาพบำบัด นวดเดี๋ยวเดียวก็หายเจ็บเป็นปลิดทิ้งเชียวนะคะ” “ไม่เป็นไรครับ ผมพักซักครู่เดียวก็หายแล้วครับ” หนุ่มผู้บาดเจ็บบอกด้วยเสียงอ้อแอ้ แล้วพลิกตัวตะแคง และสองมือก็ยังกุมของรักของหวงไม่ยอมปล่อย “เถอะนะคะ” สาวนักกอล์ฟรบเร้า ดังนั้นหนุ่มผู้เจ็บหนักยอมโอนอ่อน จากนั้นสาวเจ้าบรรจงแกะมือหนุ่มออกจากเป้ากางเกง วางสองแขนแนบลำตัวคนเจ็บ คลายกางเกงให้หลวม แล้วลงมือเคล้นอวัยวะอย่างเบามือ “ค่อยยังชั่วแล้วใช่มั้ยคะ?” สาวนักกอล์ฟถาม “อืมมม…ดีครับ รู้สึกดีครับ” หนุ่มตอบ “แต่นิ้วหัวแม่โป้งของผมมันก็ยังเจ็บอยู่เหมือนเดิมน่ะแหล่ะครับ!

หนุ่มญี่ปุ่น หนุ่มอัฟริกา และหนุ่มไทย สามเกลอผู้รักธรรมชาติ และการผจญภัย ได้เกิดหลงอยู่ในป่าแถวกาญจนบุรีด้วยกัน ทั้งสามได้พยายามหาทางกลับบ้านจนแล้วจนเล่า ก็หาไม่เจอ จึงได้เข้าไปหลบนอนค้างแรมในถ้ำเชิงเขาลูกหนึ่ง และแล้วเมื่อตกดึก ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ได้ปรากฎกายขึ้น ทำเอาสามเกลอกลัวขนหัวลุกและกอดกันกลม “พวกเจ้าบุกรุกถ้ำมหาสมบัติของข้า” ปู่โสมซึ่งแก่ชราจนผมร่วงหมดศีรษะมานานหลายร้อยหลายพันปีตวาดเสียงดังลั่น “แต่ข้าจะไว้ชีวิตสำหรับคนที่สามารถทำในสิ่งที่ข้าทำไม่ได้” สามเกลอเมื่อฟังดังนั้น หนุ่มญี่ปุ่นก็ลุกพรวดกระโจนขึ้นต้นไม้ ไต่พรวดๆ อย่างไม่คิดชีวิตด้วยความรวดเร็ว จนไปถึงยอดของต้นไม้ จากนั้นปู่โสมก็เหาะวูบเดียวขึ้นไปยืนข้างหนุ่มญี่ปุ่นชะตาขาด แล้วก็เหาะกลับมายืนหัวเราะร่า ฮ่าๆๆๆ อย่างสบายอารมณ์ จากนั้นหนุ่มอัฟริกาก็กระโดดลงลำธารที่อยู่ในถ้ำโชว์การดำน้ำอึด กลั้นหายใจอยู่ใต้น้ำได้นานถึง 10 นาที แล้วโผล่พรวดขึ้นมาอมยิ้ม แต่ปรากฎว่าปู่โสมหัวล้านบีบจมูกปิดปากแล้วกระโดดลงลำธาร ดำน้ำได้นานครึ่งชั่วโมง สองหนุ่มต่างด้าวจึงถูกปลิดชีพในทัดใด ส่วนหนุ่มไทยหยิบหวีขึ้นมาหวีผมสบายใจเฉิบ! ส่วนปู่โสมหัวล้านทำหน้าจ๋อยเพราะไม่มีผม

นักโทษแหกคุกหน้าตาน่ากลัว เพิ่งจะหนีการไล่ล่าของพัสดีและตำรวจ เข้าไปในบ้านหลังหนึ่งกลางดึก จับสองสามีภรรยาที่กำลังหลับอยู่บนเตียงมัดมือมัดเท้าแน่นหนา พอสบโอกาส สามีก็เขยิบเข้าใกล้ภรรยาหุ่นบาดใจ ที่กำลังนอนคู้อยู่ในชุดนอนบางหวิว “ที่รักไอ้หมอนี่ต้องอดอยากปากแห้งมาหลายปีแน่ ถ้ามันอยากทำอะไรเธอ เธอก็กลั้นใจยอมๆ มันไปเถอะนะแล้วต้องแกล้งทำเป็นถูกใจด้วยนะ แต่ชั้นเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยแต่นี่เป็นทางเดียวที่เราสองคนจะรอดได้” สามีบอกเมียอย่างหน้าเศร้า “ที่รัก” ภรรยากระซิบ…. “ชั้นโล่งใจที่เธอเข้าใจอะไรง่ายๆ แบบนี้ เพราะตะกี้นี้มันเพิ่งบอกกับชั้นว่าเธอน่ารักเป็นบ้าเลย!

หนุ่มสามนายนั่งดื่มเหล้าอยู่ในร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นขี้เมาคนหนึ่งได้เดินโซเซเข้ามาในร้าน และมุ่งตรงมายังโต๊ะของสามสหาย แล้วชี้หน้าหนุ่มรูปงามที่นั่งอยู่ตรงกลาง พลางตะโกนว่า “แม่นายน่ะน่ารำคาญ และก็เซ้าซี้ที่สุดในย่านนี้เลย แบบที่ชั้นไม่เคยเจอมาก่อน” ทุกคนคิดว่า หมอนั่นต้องลุกขึ้นฟาดปากตาเฒ่าขี้เมาคนนี้เป็นแน่แท้ แต่เจ้าหนุ่มคนนั้นกลับเฉย ไม่พูดว่าอะไรซักคำ ส่วนขี้เมาได้เดินโซเซกลับไปนั่งที่มุมร้าน สิบนาทีต่อมา ตาเฒ่าขี้เมาก็กลับมาอีก แล้วชี้หน้าหนุ่มคนเดิม พลางตะโกน “ชั้นเพิ่งด่าแม่แกมาหยกๆ เองไอ้ลูกหมา” เหมือนเดิมเจ้าหนุ่มนั่งเงียบ ส่วนตาเฒ่าขี้เมาก็พยุงกายกลับไปนั่งที่เก่า อีกสิบนาทีให้หลัง ตาเฒ่าขี้เมาคนเดิมก็เดินโซเซย้อนมาอีก แล้วก็ชี้หน้าหนุ่มจอมขรึม พลางตะโกน “แม่แกไม่กล้าที่จะหือกับชั้นหรอก ชั้นแค่ชี้หน้าก็หงอแล้ว” ทุกคนในร้านขยับตัว เตรียมเคลียร์พื้นที่เพื่อเตรียมดูมวยฟรีแน่นอน เจ้าหนุ่มจุ๊ปาก ส่ายหัวไปมา แล้วตะโกนบอกว่า “เมาก็กลับบ้านไปเถอะนะพ่อ! ไปอาละวาดที่บ้านเถอะ”  

ขณะหนุ่มใหญ่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์เพลินๆ ในเช้าวันหนึ่ง ภรรยาก็ย่องมาข้างหลัง แล้วเอากระทะฟาดหัวสามีเสียงดังผ่าง! สามีร้อง “มาตีหัวกันทำไมเล่า?” ภรรยาตอบ “ชั้นเจอกระดาษในกระเป๋ากางเกงคุณแผ่นนึง เชียนชื่อไว้ว่า “รุจิรา บอกมาเดี๋ยวนี้นะ ว่าหล่อนเป็นใคร?” “โถ ที่รัก” สามีควรญ “จำได้ริเปล่า สองอาทิตย์ก่อน พี่ไปเล่นม้าจำได้มั้ย เพราะฉะนั้นรุจิราก็คือ ชื่อม้าตัวที่พี่แทงไง” ภรรยาได้ฟังก็พอใจ รีบขอโทษขอโพย แล้วก็หันกลับไปทำงานบ้านต่อ สามวันต่อมา ขณะที่หนุ่มใหญ่กางหนังสือพิมพ์อ่านอยู่เงียบๆ ภรรยาสุดสวยก็ฟาดหัวสามีด้วยกระทะเสียงดังผ่างอีก! เจ้าหนุ่มใหญ่โมโหสุดขีด แล้วตวาดแว๊ดว่า “อะไรอีกเล่า?” ภรรยาตอบ “ม้าของคุณโทร.มา จะให้ชั้นบอกว่าไงล่ะ!”

คุณแม่กำลังปลุกลูกชายแต่เช้า “ตื่นได้แล้วนะลูก มันสายมากแล้วนะ ถึงเวลาต้องไปโรงเรียนแล้วรู้มั้ย” เจ้าลูกชายบิดขี้เกียจ “ก้อผมไม่อยากไปโรงเรียนนี่ฮะแม่” คุณแม่ออกแรงฉุดให้ลูกลงจากเตียง “ทำไมล่ะ ไหนลองบอกเหตุผลที่ไม่อยากไปโรงเรียนกับแม่มาซัก 2 ข้อซิ” ลูกชายตอบทั้งตายังคงปิดอยู่ “ข้อแรก พวกเด็กๆ เกลียดผม” “ส่วนข้อสอง พวกครูๆ ก็เกลียดผมด้วยนี่ฮะแม่ ผมไม่อยากไปโรงเรียนนี่แม่” คุณแม่ไม่ละความพยายาม “นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ลูกจะไม่ไปโรงเรียนนะ เข้าใจมั้ย” ลูกชายพลิกตัวกลับมาแล้วย้อนถามผู้เป็นแม่ว่า “งั้นแม่ลองบอกเหตุผมมาซัก 2 ข้อซีฮะว่า ทำไมผมต้องไปโรงเรียนด้วย” คุณแม่ชักโมโห แล้วก็ตะโกนใส่หูลูกชายตัวดีว่า “ข้อแรก ลูกน่ะอายุ 56 แล้ว” “ส่วนข้อสอง ลูกน่ะเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนนี้ด้วย” …

ในชั่วโมงฟิสิกส์ ขณะที่อาจารย์กำลังบรรยายเนื้อหาวิชาอันยุ่งยากซับซ้อน เจ้าเด็กมัธยมปลายขาซ่าประจำห้องก็โพลงออกมาขึ้นว่า “อาจารย์! ทำไมผมต้องมานั่งเรียนอะไรยากๆ หยั่งงี้ด้วยนะ?” “เพื่อช่วยชีวิตคนน่ะสิ” อาจารย์ตอบ นักเรียนตัวแสบเงียบไปครู่หนึ่ง แต่ยังไม่ลดละความซ่าลง แล้วตะโกนถามคุณครูอีกว่า “อาจารย์! ไอ้วิชาฟิสิกส์เนี่ยนะ มันมีไว้ช่วยชีวิตคนได้” “ใช่” อาจารย์ตอบอย่างหนักแน่น “เอาไว้กันไม่ให้พวกงี่เง่าอย่างเธอเอ็นติดคณะแพทย์นะสิ!”

เด็กชายสองคนนั่งรอหมออยู่หน้าห้องตรวจ เจ้าหนูคนหนึ่งกำลังร้องไห้จ้า เจ้าหนูคนที่สอง : นั่นนายร้องไห้ทำไม? เจ้าหนูคนที่หนึ่ง : ชั้นมาตรวจเลือด เจ้าหนูคนที่สอง : นายกลัวเข็มละสิใช่ม๊า? เจ้าหนูคนที่หนึ่ง : ไม่ใช่ ชั้นตรวจไปแล้ว แต่พวกพยาบาลนั่นนะ ทำนิ้วชั้นขาด พอเจ้าหนูคนที่สองได้ฟังเข้า ก็ถึงกับปล่อยโฮออกมาดังลั่น ส่วนเจ้าหนูคนแรกเห็นแล้วก็งง เจ้าหนูคนที่หนึ่ง : แล้วทำไมนายถึงต้องร้องไห้ด้วยล่ะ เจ้าหนูคนที่สอง : ก็ชั้นกำลังรอตรวจฉี่!

ขณะที่มหาเศรษฐีนายหนึ่งนั่งรถตู้คันงามกลับบ้าน ได้มองออกไป ยังนอกหน้าต่าง เห็นชายซอมซ่อสองนายกำลังกินหญ้าอยู่ที่ข้างถนน จึงได้บอกให้คนขับรถจอดรถ แล้วมหาเศรษฐีก็ชะโงกหน้าออกไปถาม “ทำไมพวกนายถึงได้มากินหญ้า อยู่ยังงี้ล่ะ” “ก็เราไม่มีอะไรจะกินนี่ครับ” ชายคนหนึ่งในสองตอบ “อืม งั้นมากับชั้นเอามั้ย” เศรษฐีเอ่ยปากชวนชายสองนาย “แต่ท่านครับ” ชายซอมซ่อลังเล “ผมมีภรรยา กับลูกอีกสองคนนะครับ” “ไปพามาเลย” มหาเศรษฐีตอบ แล้วหันไปทางอีกคน “นายด้วยเอามั้ย” “แต่ท่านครับ” ชายคนที่สองลังเลเหมือนกัน “ผมเองก็มีภรรยา กับลูกอีกหกคนนะครับ” มหาเศรษฐีหัวเราะหึๆ “ไปพามาทั้งหมดนั่นแหล่ะ” แล้วผู้หญิงกับเด็กๆ ก็ทยอยขึ้นรถตู้จนครบทุกคน ระหว่างทาง ชายคนแรกเอ่ยถามเศรษฐีว่า “ท่านมีจิตใจกรุณาอย่างมากครับ ที่เมตตาสงสารพวกเราเช่นนี้” “ไม่ใช่หยั่งงั้น” มหาเศรษฐีตอบ …

ขณะชายชรานอนป่วยใกล้จะตายอยู่ในห้องนอนชั้นบน พลันจมูกก็ได้กลิ่นคุกกี้ชอกโกแลตที่สุดแสน จะโปรดปราน ด้วยความอยากลิ้มรสคุกกี้ชิ้นสุดท้ายของชีวิต เจ้าตัวจึงคลานลงจากเตียง แล้วคลานลงบันไดไปยังห้องครัว ชายชรารวบรวมกำลังครั้งสุดท้ายทั้งหมด เอื้อมมือขึ้นไปบนโต๊ะกินข้าวซึ่งมีคุกกี้ที่เพิ่งจะอบเสร็จใหม่ๆ วางกองอยู่เต็มถาดพูนๆ ขณะที่ภรรยากำลังง่วนอยู่หน้าเตาอบ พอหยิบคุ้กกี้อุ่นๆ กลิ่นชอกโกแลตได้ ยังไม่ทันได้เอาใส่เข้าปาก ภรรยาได้หันมาเห็นเข้าพอดี จึงตีมือดังเพี๊ยะ “ตีพี่ทำไมล่ะ?” ชายชราถามเสียงแหบ ภรรยาตอบ “นี่ทำไว้เสิร์ฟในงานศพของเธอย่ะ!”

วันหนึ่ง มหาเศรษฐีอยากสอนลูกชายหัวแก้วหัวแหวนให้รู้จักความจน จึงพาเจ้าหนูขึ้นรถแล่นออกนอกเมือง คุณพ่อผู้ต้องการสอนด้วยของจริง กางเต้นท์นอนกับลูกในฟาร์มของชาวไร่คนหนึ่ง พอเช้าวันรุ่งขึ้นก็ขับรถกลับ “ไปเที่ยวคราวนี้เป็นไงมั่งลูก” คุณพ่อถาม “สนุกดีครับพ่อ” ลูกตายตอบ คุณพ่อก็เริ่มเข้าเรื่อง “แล้วลูกได้เรียนรู้อะไรมั่งล่ะ” ลูกชายตอบ “ที่บ้านเรามีหมาตัวนึง แต่บ้านนั้นมีสี่ตัว เรามีสระเล็กๆ อยู่กลางสวน แต่บ้านนั้นมีลำธารยาวไปถึงไหนก็ไม่รู้ เรามีตะเกียงนำเข้าจากต่างประเทศ แต่บ้านนั้นมีดวงดาวนับไม่ถ้วน เรามีลานบ้านที่ยาวไปถึงสนามหญ้าหน้าบ้าน แต่บ้านนั้นมีทุ่งกว้างสุดลูกหูลูกตาเลย” พอลูกชายพูดจบ คุณพ่อก็ถึงกับใบ้กิน ลูกชายทำตาแดง ๆ พูดอีก “ขอบคุณครับพ่อที่สอนให้ผมรู้ว่า บ้านเรานี่มันจนแสนจนเลยนะครับพ่อ!

หนุ่มนายหนึ่งเดินเข้าไปของานทำกับคณะละคนสัตว์ เจ้าของมองลักษณะท่าทางแล้ว คิดว่าน่าจะพอมีแววเป็นผู้ช่วยคนฝึกสิงโตได้ จึงพาไปที่กรงสิงโต เมื่อไปถึง สาวน้อยแสนสวยหุ่นดีกำลังจะเริ่มหัดให้บรรดาจ้าวป่าทั้งหลายเชื่อฟังคำสั่งคนฝึกอยู่พอดี แม่สาวถอดเสื้อคลุมออกแขวน เหลือเพียงแต่ชุดฝึกน้อยชิ้นสุดเซ็กซี่ แล้วย่างสามขุมเข้าหาสิงโตเพศผู้ตัวหนึ่ง พลางก็ออกคำสั่ง สาวน้อยย่อตัวลงนั่ง เจ้าสิงโตตัวใหญ่หมอบยอบตัวลงเคียงข้าง เอาจมูกมาเคล้าเคลียแก้มของแม่สาวไปมา แล้วทั้งคู่ก็กอดกันกลม ม้วนตัวกลิ้งสามตลบไปมาอย่างน่าเอ็นดู “แบบนี้แหละ” เจ้าของคณะละครสัตว์บอก “คุณคิดว่าทำแบบนี้ได้มั้ย” “ผมมั่นใจว่าทำได้ครับ” เจ้าหนุ่มตอบหนักแน่น “แต่ก่อนอื่น เจ้านายช่วยไล่เจ้าสิงโตออกมาให้หมดก่อนได้มั้ย”

ในวันเกิดครบรอบ 20 ปี ของลูกชาย พ่อจึงได้พาลูกชายไปกินเบียร์ที่บาร์แห่งหนึ่ง พ่อ : นี่ลูก ตอนนี้ลูกก็โตแล้วนะ พ่ออนุญาติให้กินเบียร์ได้ ลูก : ครับพ่อ พ่อ : (กินไปได้ซัก 4-5 แก้ว พ่อก็พูดขึ้นว่า..) จำไว้นะลูก เวลาที่เรากินเบียร์ เราต้องรู้จักว่าเวลาไหนเราควรจะหยุดเพื่อไม่ให้เมา ลูก : แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะว่า เวลาไหนเราควรจะหยุด พ่อ : เอางี้นะลูก มองไปที่ตรงมุมนั้น ลูกเห็นผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นมั้ยล่ะ ถ้าลูกเห็นเขาสองคนเป็นสี่คนเมื่อไหร่ แสดงว่าลูกน่ะเริ่มเมาแล้วล่ะ เข้าใจมั้ย ลูก …