Tag: เรื่องขําๆคลายเครียด

ในวันเกิดครบรอบ 20 ปี ของลูกชาย พ่อจึงได้พาลูกชายไปกินเบียร์ที่บาร์แห่งหนึ่ง พ่อ : นี่ลูก ตอนนี้ลูกก็โตแล้วนะ พ่ออนุญาติให้กินเบียร์ได้ ลูก : ครับพ่อ พ่อ : (กินไปได้ซัก 4-5 แก้ว พ่อก็พูดขึ้นว่า..) จำไว้นะลูก เวลาที่เรากินเบียร์ เราต้องรู้จักว่าเวลาไหนเราควรจะหยุดเพื่อไม่ให้เมา ลูก : แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะว่า เวลาไหนเราควรจะหยุด พ่อ : เอางี้นะลูก มองไปที่ตรงมุมนั้น ลูกเห็นผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นมั้ยล่ะ ถ้าลูกเห็นเขาสองคนเป็นสี่คนเมื่อไหร่ แสดงว่าลูกน่ะเริ่มเมาแล้วล่ะ เข้าใจมั้ย ลูก …

คุณหมอเดินตรวจดูอาการคนไข้ในโรงพยาบาลโรคจิต ว่าคนไหนรักษาหายแล้ว และควรจะกลับบ้านได้บ้าง “ไงครับคุณธรรมรัตน์” หัวหน้าทีมจิตแพทย์ทักคนไข้ “ตามรายงานนี่หมอลงความเห็นว่า คุณน่าจะกลับบ้านได้แล้วนะ คุณนึกไว้รึยัง ว่าออกไปจะไปทำอะไร” คนไข้นิ่งคิด แล้วตอบ “ก่อนมาอยู่ที่นี่ ผมกำลังเรียนวิศวรรมเครื่องกล ผมว่าจะกลับไปเรียนต่อครับ เพราะจบแล้วเงินดี แล้วผมคิดว่า น่าจะเขียนหนังสือเล่าประสพการณ์ในโรงพยาบาลโรคจิตออกมาขายด้วย หมอว่าดีมั้ย แล้วอีกอย่างผมอยากเรียนประวัติศาสตร์ศิลปะด้วยครับ” คุณหมอพยักหน้า “เท่าที่ฟังมาทั้งหมด หมอว่าดีทั้งนั้นเลยนะ” พลางก็ขยับจะเซ็นอนุญาตให้คุณธรรมรัตน์กลับบ้านได้ “ครับ” คนไข้รับคำ “แล้วที่ดีที่สุดก็คือ ถ้าเวลาผมว่างๆ แล้วผมก็จะกลับมาเป็นกาน้ำชาอย่างตอนนี้ได้อีก!”

เช้าวันอาทิตย์อันสดใสวันหนึ่ง ผู้คนในเมืองเล็กๆ แห่งนี้พากันไปโบสถ์เหมือนเช่นทุกสัปดาห์ ก่อนถึงเวลาเทศน์ชาวเมืองหันหน้าเข้าคุยกันเป็นกลุ่มๆ อยู่บนม้านั่ง ทันใดนั้น ซาตานมารร้ายก็ปรากฎกายขึ้นในโบสถ์ ทุกคนหวีดร้องแล้วแตกตื่นวิ่งหนีเหยียบกันวุ่นวายไม่รู้ว่าใครเป็นใคร เพียงพักเดียวเท่านั้นโบสถ์ก็ร้างผู้คน เหลือแต่คุณปู่ซู่ซ่าคนหนึ่งเพียงคนเดียว คุณปู่นั่งจ้องหน้าศัตรูหมายเลขหนึ่งของพระเจ้าด้วยสีหน้านิ่งเฉย เจ้าซาตานย่างสามขุมเข้ามาหาชายชราผุ้นี้ เมื่อเห็นคุณปู่ยังไม่ออกวิ่งหนีตามคนอื่นๆ ไปก็ชักแปลกใจ จึงแผดเสียงก้องซักถาม “แกไม่รู้รึว่าข้าคือใคร” คุณปู่ตอบ “รู้สิทำไมจะไม่รู้” “แล้วไม่กลัวข้ารึไง” มารร้ายถามอีก “มันชินซะแล้วล่ะ” คุณปู่ตอบ “ก้อชั้นแต่งงานกับน้องสาวนายมาตั้ง 50 ปีแล้วนี่หว่า!

เมื่อคนไข้ชายรายหนึ่งไปตรวจร่างกายอย่างละเอียด หลังจากรู้สึกไม่ค่อยสบาย แพทย์ก็สรุปผลการวินิจฉัยให้เขารับรู้ในที่สุดว่า “ผมคงต้องบอกคุณก่อนว่านี่เป็นข่าวร้ายมากๆ คือ.. เอ่อ.. คุณกำลังจะตายน่ะครับ คุณเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วจริงๆ” “ให้ตายสิ!” คนไข้น้ำเสียงตระหนก “แล้วผมยังมีเวลาเหลืออีกเท่าไหร่ครับหมอ” หมอได้แต่ตอบเสียงเศร้าว่า “สิบ,” “สิบเหรอหมอ? สิบอะไร? เดือน? อาทิตย์? หรืออะไรครับ?” หมอพยายามตอบช้า ๆ ว่า “เก้า, แปด, เจ็ด, ………”

เมื่อรู้ว่าหลานชายตัวน้อยหัดใช้นิ้วนับเลขสำเร็จแล้ว คุณลุงก็ขอทดสอบทันทีที่มาเยี่ยม แต่เพราะกังวลไปนิด หนูน้อยจึงขอให้คุณลุงช่วยตั้งคำถามให้ตอบ แทนที่จะโชว์เดี่ยวล้วนๆ คำถามแรกของลุงก็คือ “สามบวกสี่เป็นเท่าไหร่?” เมื่อนับนิ้วอย่างดีแล้ว หนูน้อยก็ตอบน้ำเสียงฉะฉานอย่างมั่นใจ “เจ็ดฮับ” คุณลุงเห็นอย่างนั้น ก็อดสอนไม่ได้ “ฟังนะหลานชาย เราจะยกนิ้วขึ้นมานับอยู่ตลอดไม่ได้หรอก เข้าโรงเรียนเมื่อไหร่ คุณครูจะว่าเอาได้ หลานต้องหัดคิดเลขในใจให้เป็นด้วย เอาล่ะ.. ทีนี้ก็ซุกมือในกระเป๋าแล้วตอบคำถามลุงใหม่อีกทีซิว่า ห้าบวกห้าเป็นเท่าไหร่?” หลังจากเห็นหลานชายทำมือขยุกขยิกในกระเป๋าอยู่สักพัก คุณลุงก็ได้คำตอบว่า “สิบเอ็ดฮับ!”

ตำรวจญี่ปุ่นสองนาย เดินตรวจตราอยู่แถวย่านชินจูกุตอนประมาณตีสอง พบชายคนหนึ่งกำลังเอานิ้วแยงก้นชายอีกคน “นั่นนายกำลังทำอะไรน่ะ” ตำรวยคนหนึ่งซัก “เพื่อนผมคนนี้เมามาก ผมกำลังจะช่วยให้มันอ้วกออกมา จะได้รู้สึกค่อยยังชั่ว” “แต่นายกำลังเอานิ้วแยงก้นเขา แบบนี้จะอ้วกได้ยังไง” ตำรวจแย้ง “ตอนนี้ยังไม่อ้วกหรอกครับ” คนแกล้งเมายิ้มอย่างมีเลศนัย “จนกว่าผมจะดึงนิ้วออกมาแล้วยัดเข้าปากเขานั่นแหละ”

เจ้าสาวแสนสวย ร่าเริงแจ่มใส ขับรถไปกับสามีใหม่ เพื่อจะเดินทางไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ริมทะเลสาปที่ห่างไกลผู้คนเป็นเวลาสองสัปดาห์ เมื่อกลับมาถึงบ้าน พอสามีคล้อยหลังออกไปจากอพาร์ทเม้นท์ เจ้าสาวก็รีบไปปรึกษาหารือกับแม่ของหล่อนทันที “คุณแม่คะ” หล่อนเอ่ยเสียงอ่อย “พวกผู้ชายนี่เขาหลับนอนกันตอนไหนมั่งคะ”

หนุ่มเมืองลอดช่องหน้าซื่อประกาศข่าวดีที่เขาตัดสินใจจะแต่งงานกับสาวสวยชื่อพอลล่า อึ๊ง ให้บรรดาผองเพื่อนรับรู้กันถ้วนหน้า “นายไม่ควรจริงจังเรื่องที่จะแต่งงานกับพอลลีน” เพื่อนคนหนึ่งทักท้วง “นายไม่รู้หรือไงว่า เธอแทบจะผ่านผู้ชายในสิงคโปร์มาหมดทุกคนแล้ว” หนุ่มหน้าซื่อขมวดคิ้วขบคิดอยู่นาน ในที่สุดก็บอกเพื่อนอย่างปลงตกว่า “ไม่เป็นไร สิงคโปร์ไม่ใช่เมืองใหญ่”

ปกติหลังเลิกงานเคนจิมักจะออกท่องราตรีตามบาร์ต่างๆย่านกินซ่าจนดึกก่อนกลับบ้านทุกวัน แต่คืนนี้ เขากลับบ้านเร็ว ไม่อยากออกไปไหนทั้งนั้น เคนจินั่งดูโทรทัศน์กับภรรยาที่บ้าน สักพักก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เคนจิลุกขึ้นไปรับ เขานั่งฟังอยู่อึดใจก็ตะคอกเสียงใส่โทรศัพท์ดังลั่น “ผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะเฟ้ย ทำไมไม่โทรถามกรมอุตุฯ” ฝ่ายภรรยาเห็นสามีแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวจึงเอ่ยถาม “ใครโทรมาคะ” “ใครที่ไหนก็ไม่รู้” เคนจิสะบัดเสียงตอบ “เสือกโทรมาถามได้ว่าวันนี้ชายฝั่งปลอดโปร่งเหมือนวันก่อนหรือเปล่า”

สามี: นี่เธอรู้อะไรมั้ย ผมได้ยินมาว่าผู้หญิงในอพาร์ทเม้นท์ของเราโดนเจ้ายามหน้าประตูดอดมาตีท้ายครัวหมดทุกคนเลย ยกเว้นคนเดียว ภรรยา: เหรอคะ สงสัยจะเป็นคุณนายแฮร์ริสที่นอนป่วยกระเสาะกระแสบนชั้นสี่

ขณะที่บาทหลวงเดินผ่านเด็กกลุ่มหนึ่ง ซึ่งกำลังคุยกันถึงเรื่องความดีงามและการได้ขึ้นสวรรค์ ท่านก็หยุดฟังจนจบ และถามขึ้นว่า “พวกลูกอยากไปที่ไหนกัน” เด็ก ๆ ตอบอย่างพร้อมเพรียง “สวรรค์ฮับ!” “แล้วจะไปที่นั่นได้ยังไง.. รู้มั้ย?” เด็ก ๆ ตอบอย่างพร้อมเพรียงเช่นเดิม “ก็รีบตายไงฮับ!”

นักข่าวหนังสือพิมพ์สนทนาพาทีกับสาวน้อยในบาร์แห่งหนึ่งอย่างถูกคอ หลังจากดวดน้ำอมฤตลงคอไปสี่ห้าแก้ว ฝ่ายชายก็ออกปากชวนสาวน้อยไปฉลองที่ห้องพักของเขา ฝ่ายหญิงก็โอนอ่อนผ่อนตามโดยไม่อิดออด นักข่าวมองสาวน้อยเปลื้องผ้าออกทีละชิ้น พลันก็นึกเอะใจขึ้นมา “นี่เธออายุเท่าไหร่แล้ว” นักข่าวถาม “สิบสามค่ะ” สาวน้อยบอกตามความจริง “สิบสาม โอ้ มาย ก๊อด! รีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!” นักข่าวโวยลั่น สาวน้อยหยิบเสื้อผ้ามาสวม แต่ก่อนจะเดินออกนอกประตูไป หล่อนหันมาถามนักข่าวผู้นั้นว่า “เชื่อเรื่องโชคลางด้วยเหรอคะ”

ในโอกาสครบรอบวันเกิดอายุ 104 ไรอันจัดงานเลี้ยงฉลองโดยมีนักข่าวหนังสือพิมพ์หลายคนมาร่วมงาน หนึ่งในผู้สื่อข่าวถามไรอันว่ามีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้อายุยืนยาวขนาดนี้ “เคล็ดลับน่ะรึ” ไรอันยักไหล่ “ในชีวิตผมไม่เคยแตะต้องของมึนเมาแม้แต่น้อย ร่างกายผมถึงได้แข็งแรงอายุยืนยาว” พลันนั้นเอง ในห้องติดกันมีเสียงเอะอะตึงตัง “พระเจ้าช่วย เกิดอะไรขึ้น” นักข่าวโพล่งถามพร้อมกัน “พ่อผมเองแหละ” ไรอันบอกหน้าตาเฉย “เมาแล้วชอบทำเสียงเอะอะอย่างนี้ทุกที”

หลังแต่งงานใหม่ ฝ่ายสามีซึ่งเป็นชาวนาได้ตกลงจะย้ายไปอยู่กับภรรยาที่บ้านแม่ยาย แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามผูกมิตรสักแค่ไหน แม่ยายก็ไม่เคยเห็นความดี คอยจ้องจะกดขี่และฉกฉวยโอกาสหาประโยชน์จากพวกเขาอยู่เสมอ แถมยังเข้ามาจู้จี้บงการจนชีวิตแต่งงานพวกเขาหาความสุขแทบไม่เจอ และวันหนึ่ง.. ระหว่างทำงานกลางแจ้ง เจ้าวัวของชาวนาก็ออกอาการคลั่งขึ้นมาอย่างไม่ทันมีใครได้ตั้งตัว มันเตะกระหม่อมแม่ยายเข้าเต็มแรงเพียงครั้งเดียว หญิงวัยเกือบชราก็ถึงตายคาที่ทันที! แน่นอน.. เรื่องช็อกครั้งนี้ สร้างความยินดีแก่ผู้เป็นลูกเขยอย่างที่สุด ระหว่างพิธีศพ.. ลูกเขยบ้านนาจึงฮัมเพลงอย่างพึงใจไปพลางๆ กระทั่งมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามากระซิบอะไรบางอย่าง เขาจึงพยักหน้า และตอบว่า “ใช่ครับ” ต่อจากนั้น มีผู้ชายอีกคนเข้ามีกระซิบบางอย่างกับเขาเหมือนกัน แต่คราวนี้.. เขากลับสั่นศีรษะและบอกว่า “ไม่ใช่” พร้อมพึมพัมอะไรต่อท้าย ซึ่งเพื่อนบ้านที่สังเกตอยู่ห่าง ๆ ได้ยินไม่ถนัด ด้วยความฉงนบวกอยากรู้อยากเห็นสุด ๆ เพื่อนบ้านจึงตัดสินใจถามถึงพฤติกรรมแปลก ๆ ของเขยชาวนา เขาจึงเฉลยในที่สุดว่า …

ระหว่างหาที่พักช่วงไปเที่ยวต่างถิ่น กลุ่มหญิงสาวได้เจอโรงแรมขนาด 5 ชั้นเข้าแห่งหนึ่ง มีป้ายขนาดใหญ่เขียนข้อความไว้ว่า “สำหรับผู้หญิงเท่านั้น” ซึ่งดูเหมาะกับทั้งกลุ่มที่มากันเฉพาะหญิงล้วนอย่างยิ่ง ทั้งหมดจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในโรงแรมแห่งนี้ และได้คำอธิบายจากพนักงานหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์ว่า.. “โรงแรมเรามีทั้งหมด 5 ชั้น คุณจะเลือกพักห้องไหนในชั้นใดก็ได้ ขึ้นอยู่กับความพอใจครับ ซึ่งคุณจะรู้ว่าพอใจหรือไม่ก็ต่อเมื่อได้ลองขึ้นไปสำรวจทีละชั้น และอ่านป้ายบอกคุณสมบัติของเรา ส่วนจะเป็นอะไรบ้างนั้น.. เชิญคุณผู้หญิงสำรวจตามชอบได้เลยครับ” รู้อย่างนั้น.. สาว ๆ จึงเริ่มที่ชั้นแรก และพบป้ายบอกข้อความว่า “ผู้ชายที่อยู่ชั้นนี้ทั้งสั้นและเล็ก” ซึ่งทำให้พวกหล่อนพากันหัวเราะยกใหญ่ ก่อนจะย้ายขึ้นชั้นถัดไปโดยไม่ลังเล ถึงชั้นที่สอง สาว ๆ ก็พบป้ายบอกข้อความใหม่ อ่านได้ว่า “ผู้ชายชั้นนี้ทั้งยาวและเล็ก” แต่เหมือนจะยังไม่ดีพอ.. สาว ๆ …