จัดเป็นเครื่องดนตรีประเภทตี เป็นกลองสองหน้าขนาดใหญ่ หน้ากลองขึงด้วยหนังวัวทั้งหน้า ตรึงไว้ด้วยหมุดตัวกลองทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ตีด้วยไม้ ๑ คู่ ชุดหนึ่งมี ๒ ลูก คือตัวผู้จะมีเสียงสูง และตัวเมียจะมีเสียงต่ำ กลองชนิดนี้ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “กลองเพล”
ประวัติ กลองทัด มีประวัติยาวนานมาก เชื่อว่าเริ่มมีขึ้นตั้งแต่ศตวรรษที่ ๑๒ นำมาใช้ในวงดนตรีไทยมาช้านาน ตั้งแต่ก่อนสมัยสุโขทัย ในอดีตมีลูกเดียว ต่อมาสมัยรัชกาลที่๑ ได้เพิ่มเป็น ๒ ลูก
จังหวัดที่นิยมบรรเลง ทุกจังหวัดในภาคกลาง และภาคอื่น ๆ ในบางจังหวัด
โอกาสที่บรรเลง ใช้เป็นสัญญาณบอกเวลา ๑๑.๐๐ น หรือเวลาเพล และใช้ประสมวงปี่พาทย์บรรเลงในโอกาสต่าง ๆ
บทเพลงที่นิยมบรรเลง ตีเป็นจังหวะหลักในวงปี่พาทย์